Ben !
Köselerli, Avşarlı, ya da,
Bahşişli, ne fark eder,
yörüğüm işte,Yörük,
orta Asya’ dan göç etmiş gelmiş,
Katar,katar develeriyle,
Yağız atlarıyla,koyunlarıyla,
gelmişim.

Mesken tutmuşuz, bir yeri,
her yıl, baharı beklerim gelsin diye,
gelir bahar erir karlar, başlar hazırlıklar,
yüklenir develer, sürülür koyunlar,
katar,katar, yol alınır,
en önde eşekli,yanında oba beyim,
tozlu, kıvrım, kıvrım yayla yollarında
günlerce yol alırım.

Günler geçer varmaya, uzak yaylalar,
buram,buram, ardıç kokar yollar,
akşam olunca, boş bulunan yere konar,
horoz ötünce, erkenden yola çıkar,
kona,kona, gireriz uzaktır yaylalar,
yol boyu ,koyunuma atıma otlak olur,
bir günlük yeşil, boşluklar.

Barcın,Yelli bel,Kara dağ ‘dır yaylam,
varırım yaylara günler sonra, bir akşam,
ıh !! derim,çöker katardaki develer ,
sökülür,sırtından kıl çadırlı denkler,
kurarız kara kıl, çadırları,
salarız çayıra, yorgun develeri atları.

Kurar bindallı, giymiş kızlarımız,
Çadır önlerine, kilim için tezgahlarını,
Kurar çatal ağaçlara,yayık için analarımız,
Yağ ayran çıkaracağı, deri tulumunu,
Ve bekler onlar, ertesi günün akşamını,
Olur ertesi akşam, döner koyun kuzular,
Melemesinden, yer yerinden oynar,
Bir taraftan süt sağılır, emersonra yavrular,
bakraç,bakraç içilir yemekte ayranlar.

Sağılan sütlere, vurulur yayıkta tokuçlar.
Kilimlerini dokur, desen, desen kızlar,
her desende, acıklı bir aşk hikayesi,
anlatır, onlar,
bindallı, giyer, o genç kızlarımız.

Beyimin ayağında, körüklü çizme,
pantolonu,kara kıldandır örme,
geniş kıl şalvar," görme !"
elinde meşin kırbaç,o dolaşır,
olta atar, kızların çadırların arasında,
arada bir, vurur o kırbacını çizmesine,
şıraak diye bir ses çıkarır !, o meşin kırbaç.

Bağlarız çayırlardaki, sikkelere,
rahvan, yağız atlarımızı,
koyarız, kafesteki kınalı keklikleri,
çadırın güneş, alan en önemli yerine,
atlarımız durmaz, kişner ! birbirine,
öter kekliklerimiz, cevap verir dağdakine,
yankılanır, uzayıp giden sesleri,
karşı, yeşil yamaçlarda.

a.yüksel şanlıer