Yüreğimde yağmur var, gözlerim ıslak,
Yüreğimin tepesine bulut oturmuş,
Ne zaman çekilir bunu bilemem.
Benim gönlüme, beni kelepçeyle vurmuş,
Son nefesimde saklanmış, kilidini alamam
Şimdi terbiye alıp uslanıyorum,
Tepeden tırnağa ıslanıyorum.

Yüreğimde yağmur var gözlerim ıslak,
Düşmüşüm bir kere şaşkın sulara,
Neye yarar hayatın nedenini çözmek.
Bu yüzden gün batmaz şu acılara,
Hep zordu bu yüzden, ölümü sevmek.
Şimdi kendim için süsleniyorum,
Tepeden tırnağa ıslanıyorum.

Yüreğimde yağmur var gözlerim ıslak,
Acılara hesap soran bulvardan geçerken,
Demlenmiş düşlerde, aşk yaşamak isterdim.
Bir zamanlar gönlümde gökkuşağı açarken,
Suskun çocuklar gibi ninni beklerdim.
Şimdi tüm asırlara sesleniyorum,
Tepeden tırnağa ıslanıyorum.

Yüreğimde yağmur var gözlerim ıslak,
Arzular fecrin ışığını ve şafağı ruhum,
Belki ebedi aşkı sonsuza kadar arar.
Sanki! bir hazan yaprağı ruhum,
Ya sırlarda sır olur ya da toprağı sarar.
Şimdi bilmediğim bir emele yaslanıyorum,
Tepeden tırnağa ıslanıyorum.

Yüreğimde yağmur var gözlerim ıslak,
Ruhumu vefadan uzağa, sürüp gidiyorum,
Ve yelkenlerimi çektim, acıların kıyısına.
Şimdi çıldırmış gibi, kendimi zincirliyorum,
Hiçbir şeyin olmadığı yokluğun kuyusuna.
Şimdi bir serenatla puslanıyorum,
Tepeden tırnağa ıslanıyorum.

Fatih Dişbudak