Hasadın sarısını ayıklarken tarlada
Bulutlar döküldü hep, batıverdi o ada

Adamın elindeydi ipi kopuk uçurtma
Sancısı başlamıştı,toprak dedi unutma

Yuvarlak pembe beyaz, mevsim uyanıp geldi
Döndüler dörder dörder, takvimleri ses sildi

Gözler göğe yürüdü, yağmurlar yerden aktı
Kağıtlar ateş olup, tüm insanlığı yaktı

Yuvarlak teker kalktı, uykusunda gezindi
Kabusları kovdukça, gözlerine ot indi

Dikdörtgen yatağında, üşüdü karabasan
Boğazındaydı canı, bedeninde ruh asan

Islaha geç kalmıştı ,ambalajındaydı can
Ve kaderi kadardı, kaçamak kaldığı han

Ya sonra dedi cellat, anlat bakalım hadi
Dili kelepçelendi, ardından göçtü vadi

Sonsuza uzandılar, beklenmedik bir anda
Tüm bakışlar toplandı, o kapkaranlık handa

Uğultu yedi yeri, gök memesinden uçtu
Birlikte kazanılıp, harcanan her şey suçtu

Tavanı çökmüştü ya, yıkılacaktı alan
Borçlular sıradaydı, alacaklılar yalan

Yalvarıp yakarmalar, kalplerindeydi yine
Kötülükleri gibi iyiliksizdi sine

Gözler göğe yürüdü, yağmurlar yerden aktı
Kağıtlar ateş olup, tüm insanlığı yaktı

Sonunda gelmişti son, bitmişti yalan oyun
Ah içindeydi DÜNYA, çobansızdı her koyun

Nurcan TALAY
25.09.2011
Saat:23:15