Biliyormusun sitem ve hüzün şiirlerini sevmezken hayat sitem ve hüzünlerle doldu..
mavi mavi sevdimlerini,sana hummalı yaşlar büyüttüm şiirlerini ve esmeraydan unutma unutama`mı..şarkısını
o seninle şemadaki oynayan kız çocuklarına kendimizin olma hayallerini hele o kurdelalı kız vardı ya arada kurdelası düşen ahh.. ve yazmayı yeni öğrenen çocuklar gibi seni seviyorum`ları hecelerken..
ve hayat`a inat gülümsemelerine nispet kendimi ateşe attım.. ne gülecek yüz kaldı nede hayata inadım..
bu bir şiir değil! hayatın gerçek ve acı yüzü delim.. nede olsa koca ihtiyar yine herzaman olduğu gibi adı üstünde koca deli.. hayatının deliliğini yaptı..
aynı şiirdeki ah ulan rızaya yakılan şiir misali... ne bilirdi sadece delilikle kalamayacağını..ne bilebilirdi..
artık ne hayata inat gülüşler,
ne sevgi, nede gururlar kaldı..
ve şimdi aklımızda o güzelim anılar ve son kare kaldı..
titrek,çekingen,öpüp koklayış, hıçkırıklara boğulmaktan bitap.. korkup ardımızı dönüp kayboluşlar..
kan çanağı iki göz ve çoraklanan toprak gibi kuruyan göz yaşı izleri..
artık esmerayda saçmalıyor unuttuk unutama`ma değil artık unutamadık desede unuttuk..
unutamadığımız paramparça bir yürek,bir sürü hayal meyal güzel anı.. ve defterin son çizgisinde noktalanan hayat kaldı..
eğer yeniden karşılaşırsak yalvarırım mavi mavi sevme,unutma unutamamayı unut
hummalı sözlerde büyütme..
hatları kısa tut ki geriye dönmeyelim.. artık beydağına değil hayata yaslan..
ama ne olur gözlerime dönüpte bakma dayanamam tekrar boynuna sarılırım
işte o zaman gerçekten ölürüm
ali kılıç