2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1865
Okunma
Rampalar düzlüğe erermiş rivayet,
Gözlerindeki fere bir ömür sakladım emanet.
Öylece geçti zaman ya da öyle sandı us,
Avuntularımı topa tutar sözlerindeki gaflet,
Düşlerimle yıkanmama ilham için sus.
Pişmanlığa yakınsamıyor mudur hep hayat?
Çekilmekteyken naçar bir hasret.
Ne gideni ne olanı değiştirmez söz,
Vuslatı yok etmeye çalışır vehamet,
Zamanla külleneceği yerde harlanır köz.
Böylece her gidişinle yeniden başlar güz.
İlk anıları hatırlatmıyor mudur hep hayat?
Neçe arınsam da kalkmaz yüreğimden pus.
Şimdi aklında neler vardır anlat,
Kıymetine karat katar mesafeler heyhat...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
