Hâbil, Kâbil’le başlar, bu işin yol ayrımı
Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de.
Savaşlar eksik olmaz, insanoğlu oldukça
Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de.

Olacak, olacak ya, basit şey sebep olur
Belki bir hiç yüzünden, binlerce insan ölür
Şartlar oluştuğu an, o gelir seni bulur
Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de.

Barış, barış dese de, sakın ola ki kanma
Mazlumun kanın döken, zâlimin adın anma
Gerçekleri söylemek, savaş istemek sanma
Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de.

İstikbâlimiz için, düşünmek gerek kaygı
Toplumun harcı bunlar, hem sevgi, hem de saygı?
Her canlının geninde, sanki saklı bu duygu
Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de.

Osmanlıdan geriye, kalan bu yarım ada
"Vatan kurtuldu" sanma, kurtulan "yatak oda"
Binlerce kanlı savaş, işte tarih ortada
Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de.

Kıyamet kopmadıkça, bil ki savaşlar bitmez
Öyle bir gün gelir ki, damlarda baykuş ötmez
Savaşsız dünya kurmak, dilekten öte gitmez
Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de…

23/09/’11
Hanifi KARA