Aşkın notasını güzel okuyan
Karac’oğlan, Kara, bir de Karakoç.
Sevdâ aleviyle yanan, kavrulan
Karac’oğlan, Kara, bir de Karakoç.

Gönül şifresini diliyle çözen
Sevdânı güzel ör, özen ha özen
Yazılmaz deneni kalbine kazan
Karac’oğlan, Kara, bir de Karakoç.

Tabipler neylesin derindir yara
Benlikız, ya Döndü, Mihriban sara (*)
Karalar karası, işte üç Kara
Karac’oğlan, Kara, bir de Karakoç.

Yediler misâli gönülde yiten
Bacasız ocakta dumansız tüten
Aşk alevin, titreterek üşüten
Karac’oğlan, Kara, bir de Karakoç.

Hiç dinmez âşığın gönül sancısı
Yüz verse de, vermese de İnci’si
Hecenin ustası, aşkın öncüsü
Karac’oğlan, Kara, bir de Karakoç...



Değerli Üstadım;
Şiirinizin tamamını aldım, zira dizelerin tamamı insan ruhuna manevi bir lezzet veren, ayrıca yudum yudum hasret kokan kelimelerle örülmüş.
Bir başka hususa gelince, sizi yakinen tanıyan birisi olarak şahit olurum ki kurallı yazılmamış ve anlam bütünlüğü olmayan hiç bir şiire ''Laf Olsun Diye'' yorum yapmazsınız. Kaleminizdeki ustalığı bilen birisi olarak sizi anlıyorum da;
Yazdığınız bu müstesna eserleri ısrarla görmemezlikten gelen gafilleri anlayamıyorum.
Tekrar tebrik eder, yürek burkuntusuyla okuduğu çok değerli eseriniz ve zatınız önünde şapka çıkarırım.
Darısı bakıp da görmeyen gözlere.
Ellerinizden öpüyorum...