Sensizliðin hüznüyle matem tutmaktansa
Son veririm bu yersiz isyanýma güler coþarým
Bir aþk için can evimden yanmaktansa
Umursamaz tavýrlar sergiler derdi böyle aþarým

Yansada yürek kor ateþlerde alev alev
Küçükte olsa bir ümit su serper bedene
Dalgalansa hýrçýn denizler gibi gönül
Hançeri deðmiþse aþkýn aðýr yaralar alsanda sinemde

Feryadý figan etmek yersiz olmuþsa artýk
Olan olmuþ zaten takýlmam geçmiþime
Geleceðe dönük hayallerin varsa düþlerinde
Unut dünü karamsar olma þükret bugününe

Zannetmeki sebepsiz deðildir yaþananlar
Belki doðru belki yanlýþ artýk olmuþtur olanlar
Kýrma hep kýrýlsanda paramparça olsanda
Unutmaki kýrýlan kalbi onarmak emek ister

Doganin bin turlu hikmeti var
Yagmurun topraga düþmesi
Sadece aðacýn yeþermesi deðil
Ýnsanýn türlü türlü meziyeti
Yaþarken varolmanýn bir nedeni var
Yüce yaradan çizer kader yolunu
Buna göre her insan
Kendi hayatýnýn baþrolünü oynar

Þiir: Sedat Kesim