Mustafa Kemal!
Böylesi yüzyılda bir gelir,
Çakmak çakmaktır gözleri,
Baktı mı; adamın içine işler,
Konuşması hele;kesiksiz, büyü gibi...

Mustafa Kemal!
Savaşırken başka, barışta başka,
Cephelerde kurşun yağmuru altında umarsız,
Ağzında sigarası, geceden kalmıştır,
Uyku ise gözlerinden azad, kaç zamandır,
Öyle ya;Mevzubahis, ne de olsa vatandır!

Mustafa Kemal!
Bir ulusun yazgısını omuzlarına yüklemiş Tanrı,
Kafasındakileri gerçekleştirmek için bütün bu tavrı,
Tiksinir yalakalıktan, adamı bir bakışta tanır,
Rumeli türküleriyle rahat, biraz leblebi biraz da rakı,
Ata binmeyi, yüzmeyi sever, bilardoya merakı...

...Ve Mustafa Kemal!
Sarı kurt, herkesten önce görür tehlikeyi, sezinler,
Zamanının ötesinde, akılda, ilimde, devrimde lider,
Bir bir çıkar dedikleri,inanmayan çeker gider
Çürümüş bir imparatorluğa yapışır, dövünür durur,
Oysa Türkoğlu bu; Nasıl bir zindana hapsolur?
Ne de olsa; Kurtlar özgürdür, özgürken vurulur!