Tüm sahip olduklarım
Bir sırt çantasında taşınabilir
Aşk mektuplarım, şiirlerim
Eski fotoğraflarım ve cüzdanım


İhtiyacım olan her şeyi taşıyabilirim
Sevdiğim kitaplar, atkım, eldivenim
Fotoğraf makinem ve anahtarlarım
Tüm bunları aynı anda taşıyabilirim


Birde henüz almadıklarım var
Çıkmışken onları da alabilirim
Biraz İstanbul boğazı, biraz trafik
Otobüs kuyrukları ve işe giden insanlar


Şiir değimli bu, olmuşken tam olsun
Sende gel rüzgâr, yağmur, bulutlar
Aradan bakma öyle masum güneş
Yıldızlar ne vakittir görmüyordum sizi


Gelin, yeni bir yer keşfetmeliyim
Deniz kokmalı ve martılar bağırmalı
Yanından geçtiğim selvi selamlamalı
Ve sokağında çocuklar koşmalı


Ben işten döndüğümde mesela
Sokak lambaları yanmalı ve
Seksek çizgilerine basmadan yürümeliyim
Bir pencere ışığı görmeliyim utanarak


Konserve kutusuna öyle bir vurmalıyım ki
Biri kızıp pencereden küfür etmeli
Hala çocuğunu sokakta bırakan var zannedip
Kulaklarım eve kadar çınlamalı bu yüzden


Köşeyi dönmeden yavaşlamalıyım
Akşamki köpek hala orada olabilir mi diye
Elimdeki çantaya güvenmeliyim ya da
Yeni ayakkabılarım bana o gücü vermeli


Sokağıma gelince kaldırmalıyım omuzlarımı
Manav kapatmak üzeredir, selamımı bekler
Kapımın önündeki yavru kedi acıkmıştır
Süt almalıyım bakkaldan, olsun bende içerim


Oturmalıyım evimde iskemleye, pencere açık
Aşağısı çekirdek çöpleri ile dolu, ay çıkmış
Kimin hangi yemeği pişirdiğini bilmeliyim
Pencere açık, herkesi rakıya beklerim


Radyo açık, pencere açık, rakıda açık
Açık, saçık bir akşam olmalı ya neyse
Akış oldum şu aralar, biraz beklemeliyim
Birazdan ışıklar söner, benimki pencereye gelir


Anası yok mu, koca karı bir rahat vermez kıza
Bir şey yaptığımızda yok zaten, pencereden işte
Ne yapabiliriz ki, o bana bakar ben de ona
Öyle bakar, bakar içleniriz ikimizde


Şimdi desem ki niyetim ciddi, evlenelim
Kız sevinir, bilmez ki garip aşk nedir
Gördüğü tek bekâr benim, ne yapsın
Hiç görmediği birindense benimle evlenir


Aslında fena fikirde değil belki
Çekirdekler yenirken ne konuşulur bilirim
O bana çocuk der, ben ona rakı derim
O garip, ben şair geçinir gideriz ikimizde


Böyle kuru bir iskemledense, kim istemez
Sıcacık bir yatakta uyumayı, rüya görmeyi
Her seferinde vazgeçerim bu düşünceden
Korkarım günahına girmekten, üzmekten


İnsan kendini mutlu edemiyorsa eğer
Bir başkasını sevindirebilir mi hiç
Oysa şiir aşka dâhil, şair aşka dairdir
Yalnızlık gölgesi gibi hep peşinden gelir


Ne zaman aşık olsam bir kadına şiir yazdım
Ne zaman beni bırakıp gitse yine şiir yazdım
Oysa aşıkken ben hep ona bakardım
Bilirdim kalmakta, gitmekte aşka dahildir