Ölüm fıtratta var, İnanana vermez korku.
Yaşadığım bu hayattan, ötede var büyük sorgu.

Yanıldık hayat adına, bilemedik değerini,
Gaflet batağına düşüp, yapamadık gereğini.

Ne nasihat etti para, ne pişmanlık çeken kullar,
Nefse şeytana aldandık, sarpa sardı bütün yollar.

Anlamadık musibeti, meğer etmiş nasihati,
Hiç başkasında arama, kendinde bul kabahati.

Ne duyduğundan ders aldın, ne gördüğünden bir hisse,
Burada sana yan çıkan çok, ötede bulunmaz kimse,

Nedir bu gafletin senin, çalışmazsın neden dersin,
Her gün cepheden çarpar, ne olduğun bilemezsin.

Her olayda bin bir delil, cehaletin sonu yoktur,
Kendini yalnız zan etme, senin gibi nadan çoktur.

Çek hesaba zalim nefsi, kurulmadan yüce divan,
Görmezmisin göçüp gider, kimi sabi, kimi civan.

Hak tecelli eyleyince, cümle işler olur asan,
İman eyle Hak Nebiye, kalmasın ötede tasan.