Adı konmamış biriyim
Kimliksiz bir çocuk
Yani zaman çocuğuyum
Düşlerdir benim yerim
Bilinmeyen gözlerdeki
Acıyı umudu korkuyu tattım
Bir tek sevgi kaldı
Onu da yüreğindeki kıvılcımlar anlatsın


Mezopotamyanın kanadıyım
O kuru topraklardaki suyum
Senin bunun onun bekleneniyim
Rüyandaki çocuğum
Yaşla dolu gözlerim
Anlatsın sana beni ve seni


Bir çukur derinliği görünmeyen
O çukurun sevgi köstebeğiyim
Her karışını toprağın sevgiyle
Dicle’nin ve çılgın Fırat’ın suyuyla
Yaralı bir ceylanın melhemiyle
Küçük bir çocuğun, hayat sevgisiyle
Bir annenin doğmamış bebeğine olan umuduyla
Mürekkebi hiç bitmeyen kalemimle
çukuru kazdım


Tarlada çalışanların
Bir umutla yaşayanların
Sevdalananların
Şunun bunun rüyasında
Gizli bir bakış
Acı dolu bir haykırış
Ve sevginin en büyük kölesiyim


Size öğreteceğim
Nasıl yaşayacağınızı
Ana kalbinin saflığını
Sizi alıp götüren meltemi
Ve de en önemlisi bana bağlanmayı


DİLAN