Gurbet

Ne zaman kendimle baş başa kalsam,
Bitmeyen hasretlik yıkar gönlümü.
İçimden gelse de bir kez ağlasam,
Göz yaşlarım yıkar bütün ömrümü.

Sahilde karaya vuran çöp gibi,
Felek her dakika savurur beni,
Kaderim gölgemdir, bir an peşimi,
Bırakmaz haşre dek, tutar ömrümü.

Düşünceler basar, düşünceleri,
Karanlıklar kaplar, pencereleri,
Işıltılar kaçar, kor gönülleri,
Manasız boşluklar, sıkar ömrümü.

Gurbette olmanın sebebi sarar,
Beyin şaşırır da alır ters karar,
Etraftaki her şey gurbetlik kokar,
Zalım ya gurbetlik, satar ömrümü.

Kendisi bitmez de ömür bitirir,
En güzel çağlarda kahır çektirir,
Aşk şarabı diye zehir içtirir,
Farkına varmadan, çalar ömrümü.

Misafirse fani dünyada herkes,
Gurbetteysek madem aldıkça nefes,
Son nefeste kalkar, hapseden kafes,
Yalan dünyalarda harcar ömrümü…

12.09.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara