Hep yek attım zarlarımı hayat oyununda,
hanii tek bir bakış ya insanı heyecanlandıran..
Hani olurya, bir daha bakarsan gözlerime dayanamam, kusarım öfkemii Sen’liğime !
Oysa nereden bileceksinkii sen ; her gece kokunu yastığıma sıkmadan uyuyamadığımı,
tek biir resime sarılıp defalarca ağlamayı..
Kaçıp uzaklaşmaktı tek çare anılarını doldurduğun bu şehirden..
Geride bıraktıklarımın bir sen edemediğini zannetmekti tek yanlışım .
Artık bitti sevgili bitii ! Reankarne oldu bu beden, ruh..
Şimdii yeniden doğdu bu başka ben !
Üzülmek bir adım uzak artık bana .
Olur ya, biir gün seversem bir başkasını işte o zaman yakıcam geride kalan son hatıranı..
O güün yep yeni bir hayat, önümde tek biir boş sayfa..
Bu saçma oyunda kayboldum ve son buldu ! Hani nerdesiin son umudum ?
’ Artık siil dudaklarımdakii ondan kalan son aŞk tozlarını...