gecenin karanlığında demli bir çayla
örtmeye çalışıyorum hasretinin karasını
sensizliği yudumluyorum zifiri karanlıklarda
ben boş odalarda yalnızlık demlerken tekim...
hüznü de sensiz yalnız yudumluyorum..
artık yüreğinde demlenmedimmi sevdiğim?
sabahlar oluyor şafaklar söküyor
sen hala yoksun sevdiğim
bumuydu sözümüz söylesene birtanesi
gün doğuyor gül açıyor güneş batıyor
her gece sensizliğe ağlıyorum
yosun tuttu gözlerim yokluğunda
sensizlik yüreğimi kanatıyor canımı acıtıyor
gitmekmi zor kalmakmi zor dersen
gittiğin o sabahı gel sen bana sor
üç yıl bitti sevdiğim dördüncü yıla girdik
içimde yokluğunun yıkıntısı ile
maziden kalan aşkının kırıntılarıyla yaşıyorum
uzatıyorum ellerimi sana tutamıyorum
bakmak istiyorum gözlerine,
sensiz kalmaktan yanlız kalmaktan korkuyorum
ne olur sevdiğim yalvarırım
beni bana bırakma beni yalnız koyma
sevdiğim birtanem gel sarıl boynuma