5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
956
Okunma
Kaç bahar geçti yazdan kalma yüreğinde
Ne acılar dokundu hüzünlü gözlerine
Şimdi yaslanamadığı bir omuzda
Yalnız kalmış başı umudun
Sorma çocuk
Hali harap yılları
Bir baştan bir başa nasıl koşar
Yerinden bin adım önde pür telaş gençliğim
Yorma çocuk
Acılardan örülmüş yüreğine soramazsın
Buz kesmiş bedeninden gözyaşı gibi taşan
O yaşanmamış yılların hesabını
Ben sana mecburum, sen de bana
Kimimiz var ki geride kalan
Bir düş yumağı ellerinde
Nasırlaşan anılardan başka
Keşke deme çocuk
Kırıldın işte yaşamaktan
Şimdi bir gül kopar dalından
Gözyaşın düşene kadar
Acı kalbe inince gözlerde bir yağma başlar
İşte o zaman yıların öfkesini çıkarırsın
Kimsesizliğin varlığından
Ne kadar yaşadıysan o kadar.
Dilek Hokkaömeroğlu
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz