Herkesin bir planı, herkesin amacı var.
Kimi gülüp, eğlenir; sana bol bol acı var.
Ne yaptılar sana ki, böyle kan kusmaktasın?
Ey Türk! Anladım, seni korkutan umacı var.


Her zaman sabret diyen bir sürü alçağın var.
Oluk oluk kan akar, yine de çok sağın var.
Bu çağda bu ne haldir? Korkup da pusmaktasın.
Ey Türk! Anladım, senin kesmeyen bıçağın var.


Gidip denizler aşan, ruhu ele satan var.
Karanlık mahfillerden sana çamur atan var.
Ağzın neden kapalı? De, neden susmaktasın?
Ey Türk! Anladım, sana hançer olup batan var.


Depolarda pas tutmuş milyonlarca silah var.
Ölümü göze alan milletlere felah var.
Neden görmezden gelip, görevi asmaktasın?
Ey Türk! Anladım, sana hem beddua, hem ah var.


Sanki seni uyutan, sihirli marazın var.
Herkes ilerliyorken senin ne garazın var.
Neye inat ederek damara basmaktasın?
Ey Türk! Anladım, seni hep uyutan sazın var.


Korkakça saklanmaya bir sürü bahanen var.
Kan içip, kan ağlayan yüz binlerce hanen var.
Neden geride durup kendini kasmaktasın?
Ey Türk! Anladım, senin sırtına hep binen var.


Bahaneler arama unutulmaz mazin var.
Korkaklığı yok sayan başları dik gazin var.
Neden kendi kendinin ipini kesmektesin?
Ey Türk! Anladım, seni durduran kof gizin var.


Geçen onca asırda ne büyük zaferler var.
Ataların içinde ölmez muzafferler var.
Neden gözünü yumup, çaresiz kısmaktasın?
Ey Türk! Anladım, sana çok yönlü(!) seferler var.


Güneri Yıldız (Atakent/İçel, 04.09.2011)

.