varan(1)
Güvendiğin için pişman olurken sen,
Güvenecek insanı fellik fellik arar kimi.
varan(2)
Kendini salmaya gelmez, ihmâle hiç gelmez.
Ama suratını asıp vakti zehretmeye de değmez.
Gülersen gülüyor hayat, dene gör.

İnsanın hayatta güvene bileceği iki varlık varmış.
ßiri;yukarı bakıpta göremediği,
Diğeri;aynaya bakıpta gördüğü.
Hayattan güven konusunda bunu öğrenmiş olsamda,salmadım kendimi.ßelki birdönem ilmal ettim ama ikisinede paydos demeyi de öğrendim çok şükür.En değerli an,yaşadığın andır,nefes aldığın andır.Eee ozaman hüzünler de yersiz ,kalp kırmalarda.Güne gülümseyerek başlamak,çoçuklar gibi şenşakrak seksek sekerek yatağa girmeyi öğretiyor.
Yeterki gülmek,güldürmek isteyin.
Şairim yine nasihat dolu biir şiiri kaleminizden doğurmuşunuz.İyide etmişiniz hani.Öyle bir anda sarsılırken,tutunma aracı olduki,bilemezsiniz.Saygılarımla!