1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
838
Okunma
Keşmekeş hayatın içinde
Şaşkın bir soytarı.
Öyle bakıyor ki
Anlamsız ve umutsuz...
Bir o yana, bir bu yana
Görmediklerini,yaşamadıklarını sorgularken
Vitrin camında gördüğü o yüz.
Bakıyor ona
Boyanmış bir surat,kıvırcık saçlar,rengarek bir renk cümbüşü,
İçinde de kaybolmuş bir ruh.
Bu kadar mutsuzluk selinin içerisinde
O yüze bakıyor
Her şeye rağmen diyor içinden
Umutları yeşeriyor.
Hayallere dönmek
Rüyalara inanmak istiyor.
Kalabalıkda dahi "o" yüzün var olduğunu biliyor.
Vitrindeki aynadan görünenin
Onunla olduğunu bilerek
Hiç durmadan koşuyor, koşuyor, koşuyor...
Cevap Yaz