YAŞAMA DAİR

Dünyayı yaşarken sonsuz özgürlüğümle birlikte
Beyaz bir tül gibi iniyor sabah gözlerime
Yaşamı arıyordum ne olduğunu bilemeden
Kim bilir kaçıncı kez geçiyorum bu tüllerin arasından

Duru bir su damlasıydım
Güneşin ışıklarında renklerle oynayan
Karanlıklarda yıldızlarla konuşan
Taze saf ve temiz bir su damlası

Rüzgârla birlikte maviliğe savrulurken mutluydum
Mutluydum kuşlarla kanat çırparken
Mutluydum gökkuşağı olup renkleri saçarken
Ve renga renk dünyanın oltasında avlanırken

Takılmışken bir bulutun peşine
Yaşayanları görürdüm yeryüzünde
Zamanla yarışır gibi hepsi
Ve hepsi bir şeylerin peşinde

Bazen bir kuşun kanadına karışır
Rüzgâra karşı çığlıklarla birlikte
Uçardım onunla sonsuz özgürlüğe
Ve sonsuz özgürlükte ki mutluluğa

Yaşamı sorardım kuşlara nedir diye?
Özgürlük derlerdi bana özgürlük
Göklerde özgürce kanat çırpa bilmekti
Rüzgâra karşı baş kaldırmaktı yaşam

Yağmur yağdığında özgürlükleri elinden alınır
Ağırlaşan kanatları daha fazla çırpınamazdı
Yağmur damlalarına yenik düşerdi kanatları
Özgürlüklerini teslim ederlerdi yağmura sessiz sedasız

Karıştım bir gün yağmur damlalarının arasına
Toprağa karışmak çoğalmak istedim
Azgın bir nehir olup akmak istedim
Deniz olup yaşamı bulmak istedim

Terk ettim gökyüzünü güneşe bile veda edemeden
Altımda gittikçe büyüyen yeryüzü
Beni kendine doğru hızla çekerken
Daha da büyüdüm ve çoğaldım

Koşmaya başladım bir an önce toprağa kavuşmak için
Yaşamı hissedebilmek için yaşam olabilmek için
Toprağa ilk dokunuş ilk sarılıştı bu
Sıcaktı toprak gökyüzünün olmadığı kadar

Beni sarmaladı şefkatle içine aldı sevgiyle
Seninle birlikte seviyorum dedim yaşamayı
Toprağın derinliğinde karanlık sıcaklıklarda hissettim güveni
Zaman geçtikçe daha da büyüdüm ve çoğaldım

Güneşi özledim yıldızlara “merhaba” demek istedim
Terk ettim toprağı sıcaklığını şefkatini
Bir sabah çiçekler açarken gökyüzünü gördüm yeniden
Öylesine mavi öylesine sınırsız öylesine özgür

Aktım gittikçe büyüyerek çoğalarak
Beni sarmalayan toprağa dokunarak aktım
Nereye gittiğimi bilemeden öylesine
Sadece yaşamı öğrenebilmek için aktım

Benimle çiçekler açtı ağaçlarda
Topraktan otlar fışkırdı delicesine
Ben onlara yaşamı sunarken, cevap veremediler bana
Yaşam nedir? diye sorduğumda

Büyümek istedim
Daha hızlı akmak denize kavuşmak istedim
Aktım gökyüzünün görünmediği ıssız ormanların arasından
Yıllardır kımıldamaktan korkan taşları peşimde sürükleyerek

Başakların rüzgârla dans ettiği ovalara geldiğimde duruldum
Onları seyredebilmek için yavaşladım
Sordum uçuşan kelebeklere yaşamı “rüzgârla dans mı diye”
Cevap veremediler bana

Denizi aradım uzaklarda
Görebilmek için köpürdüm
Taştım ona bir an önce dokunabilmek için
Ve yaşamı isteyecektim ondan

Sonra bir sabah
Daha güneş ışıklarını serpmeye başlamamışken
Uzaklarda maviliği gördüm
Gördüm orada canlılığı başkaldırmışlığı hasreti

Kavuşmak istedim bir an önce sarılmak istedim
Koynuna girmek istedim bir sevgili gibi
Sevişmek istedim onunla
Yaşamı istedim ondan

Ve dokunduğumda denize, balıklar kaçtı benden
Suyum karıştı denize bir oldum onunla
Ufacık bir damlaydım
Bulut oldum toprak oldum deniz oldum okyanus oldum

Kapladım dünyayı canlılığımla
Dalgalarla oynarken derinliklere karıştım
Derinliğin sessizliğinde güzellikleri buldum
Ve güzelliklerde çoğalarak büyüdüm

“Yaşam gizlenmiş güzellikler midir” diye sordum denize?
Cevap alamadım
İnsan olmak istedim
Yaşamın ne olduğunu öğrenirim diye

Döl oldum genç bir erkeğin ateşli vücudunda
Yıldızlı bir gecede can oldum bir dişiyle
Büyümeye başladım içinde olduğum insana fark ettirmeden
Büyüdüm büyüdüm ve büyüdüm

Aynı toprak gibi sıcak ve karanlık bu yer bana güven verdi
Zaman geçtikçe yerime sığamaz hale geldim
Güneşe sarılmak yıldızları görmek istedim
Denizle konuşmak yaşamı insanlara sormak istedim

Işıkla tekrar kavuştuğumda
Özgürlüğümü hissettim yeniden
Küçük bir su damlasıyken
Gezdiğim gökyüzünü yeniden görebilmek mutluluk verdi

Büyüdüm zamanla
Diğer insanlarla birlikte zamanla birlikte
Sordum insanlara “yaşam nedir” diye
Cevap veremediler

Bir gün aşık oldum birisine
“Neden” diye sormadan kendime
Bir kuş gibi özgürce bir nehir gibi delicesine akarak
Bir deniz gibi sınırsızca sevdim birisini

O zaman anladım ki
Yaşam sevgidir
Sadece sevgi
Sadece sevgi


11.05.2006 / ANKARA