Üzüm üzüme baka baka kararırmış.Yedi kat yabancı da olsa ölen birini görünce, televizyonlardan moral bozan haberleri izleyince, bir dostumuzun derdini dinleyince vb. hüzünleniriz. Hislerimizi durultmaya sözümüz geçmez...
Duyulan güzel bir söz, okunan sevgi dolu bir şiir, neşeli bir türkü veya şarkı, tebessümle bakan gözlerle dolu bir ortam, tüm güzelliğiyle karşımızda duran bir gül, gül bahçesi vb. insanın ruhuna yaşama sevinci katmaz mı! Hiç bitmesin isteriz böyle güzellikleri, hislerimiz bulansın istemeyiz her daim...
Bazen de sebebi belsizdir karamsarlığın ve neşenin. Çok uzaklarda evladı rahatsızlandığından haberi olmayan annenin gönlüne çöken hüzün gibi...Yine; bir akşam vakti uzaklardan evladının geleceğinden haberi olmayan bir annenin gün boyu gönlüne dolan neşe gibi...
Şiirinizi tebrik ederim Serap hanım.Kalbinize güzel hisler yuva kursun dileklerimle...