herşey seninle başlıyor ama her şey
ve bitmiyor hiç birşey bitmiyor bir şey ...

meğer ne çok yüreğimde büyütmüşüm seni
ne çok şey olmuşsun ne çok yer kaplamışsın bende
eteklerime yüreğime kar yağarsada zirvem buz bağlar
gönlümde deli deli fırtınalar kızılca kıyametler kopar...

titrer gökyüzü
titrer salınır ayaklarımın altında yer yüzü...


albatros kanadında çok uzaklara sesiz çığlıklar taşınır
gözde yaş olur dudaklardan siyah dökülür sözcükler
her kelime okyanus sesizliğinde susar
her kartanesi ağıt olurda düşer tel tel bir bir
sarhoş harfler notasız dökülür türkülerim sesiz
gecenin koynunda üşürde elleri öylece
hecesiz düşer sessiz sedasız...

sevda bu...
ebruli bir tebessüm olurda dokunur dudaklarına
öncesi sıcak ve sonra buz keser kıyısında donmuş tebessüm
sonrası koyu bir sessizlik ay tutulması yıldız kayması yürek sızısı...

ziyanımsın aldanmışlığım
esmer acılar büyütüyorum kederimden
günah taşıyorum ömrümün son demine
hüzün kanatıyorum kabuk tutmamış yaralarımdan

sus oluyorum kıyamet sesizliği kesilip
tüm mahşer gözlerimden sökün edip dökülürken...


Hasan ODABAŞI