tutkuyu o gece vurdular
yağmur serpiştirirken
damlalarını gözü yaşlı
bir kuş çırpınır
pembe-beyaz çiçekler arasında
gökyüzü sensizlikle kapalı
vurdular tutkuyu
fark etmedin sen

niçin
ırmaklar hep tersine akar
irin kaplı vicdanlar kör olur gerçeklere
dağların heybetinden korkan
boğulur düşlerinde

istesende yakalayamazsın
kediler yün topları ile oynarken
hatta öykülerde fareler
yerken kaşarpeyniri
nafile


vurdular tutkuyu
sustu herkes
belki her kimse
hiç biri birşey görmedi gösteremedi
bülbüller ötmedi gül bahçesinde
kargaların düğünü vardı bir dağın yamacında
vurdular
tutkuyu
yemyeşil bir ormanın ağladığı kimsesizler zirvesinde

suların şarıltıyla aktığı bir mekanda
hissiz
farkedemedin sen olanları
olabilecekleri

birilerinin
herdaim körmü olur gerçeğe gözü
görülmez mi doğrular
bir amanın
gördüğü gibi

gök kubbede dostluğa göz kırpan yıldızlar
kaç milyon yıl önce gerçekleştirdiniz bu eylemi

ya da
tutku mazide kaldı
fark etmedin
edemedin
seni
bileni
bir de
......