bir karanfil dişlerken
bergamot kuruttum dudakaramda
dikenden dikene çizildim
kimsenin kabullenmediği yaralarımı
ölüm dirim kavgalarımı
kül olan bağlarımı
bağışlıyorum
bağışlıyorum kayıplarımı

sarıldım
caddelerde gölgeme
eşikten eşiğe gezdirdim hıçkırığımı
suretimi panolara yapıştırdım
bulunmaz bir kayıptım
bir feryat ki sessiz
ben duysam karınca tınmaz
bağışlıyorum sana yalnızlığımın yarısını

belki de atılmalı yürekten gerçekler
yalanlar seviştirilmeli
en bayağısından
hiç bulunmazından
yalanlar kopyalanmalı
ve dağıtılmalı kapı kapı

artık
kullanılmamış hayaller zamanı
istenince denize kırmızı demeli
herkes kendi yüreğinin kefenini biçmeli
istediği gibi ölebilmeli

sen
benim tek bulunmazım
aşkım ol
hayalim
yalanım ol istiyorum
geri çevirme
sana bu gerçeği bağışlıyorum
çok görme bana istediğim gibi ölmeyi
artık bağışlıyorum sana asıl ve hiç duyulmamış bir yalanı
zaman
kullanılmamış hayaller zamanı