0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1323
Okunma
Üşüyorum ben gurbet,
Dertliyim gönül sabret;
Bu gecede geçsin gitsin,
Ben yalnızım ağla gurbet.
Nerde, akan soğuk çeşmeler?
Nerde, serin gölgeler?
Nerde, sevinç dolu rüyalar?
Ben yalnızım ağla gurbet.
Bir yudumu zehir olsun kara çay,
Yürüme yollarda buz tutmuş kay;
Nerede bizim memleket vay!
Ben yalnızım ağla gurbet.
Ağzını açsan, dilin düşer;
Konuşsan, nefesin biter;
Küs gibi durur gider,
Ben yalnızım ağla gurbet.
Bloklar saf durmuş nerede?
İki değneği köşk olan köyde,
Et kemikten sıyrılmış bende,
Ben yalnızım ağla gurbet.
Zaten susuz kalmışım, öfkemden;
Derdim çok döksem, derelerden;
Akar gider buralardan…
Ben yalnızım ağla gurbet.
Beğenilmez bir garibim,
Nasip olsun ölürüm.
Hakk Teâlâ’yı görürüm.
Ben yalnızım ağla gurbet.
Hasan Akbal
5.0
100% (2)
