Garibin dünyada gülmezmiş yüzü
Sen attın bağrıma ateşi közü
Dağlara çevirttin ovayı düzü
Güldürmedin benim yüzümü GÜZEL

Olmadı dünya da halimi soran
Vefasız sen oldun hep beni yoran
Yollarını bilmem yanına varam
Güldürmedin benim yüzümü GÜZEL

Yargısız infazla verdin idamı
Başıma da yıktın koca dünyayı
Böylece öğrendim han’ya konya’yı
Güldürmedin benim yüzümü GÜZEL

Az çekmedim bu sevdanın kışını
Bahar seli gibi döktüm yaşımı
Okşasaydın nolur bir/kez başımı
Güldürmedin benim yüzümü GÜZEL

Düşürdün sen beni aşkın narına
Cevab vermiyorsun niçin çağrıma ?
Aşk okunu sapladın da bağrıma
Güldürmedin benim yüzümü GÜZEL

Otur bir köşeye kınanı yakın
Dert gelir üstüme hep akın akın
Topladım göçümü yolculuk yakın
Güldürmedin benim yüzümü GÜZEL

DURAK/ım der geçti en güzel çağlar
Oturup köşede hep dertli ağlar
Mevsim hazan oldu kurudu bağlar
Gönlüm kırıldı da küskünüm GÜZEL..

Durak YİĞİT
Gönüllerin şairi
2011...KOCAELİ