Duydum kentime gelmek istiyormuşsun. Gelme
Sabahı sisli kentin, bahtı kara dumanlı
Gelirsen uyanır kent uykularını bölme
Ayrılık yakıp yıkar kıyametle zamanlı

Pınarından su içmek istiyormuşsun. İçme
Keskin bir kılıçtır aşk keser ortadan suyu
Hasret var kadehlerde içip kendinden geçme
Gurbetse damla damla alır gözden uykuyu

İskeleden mehtaba bakacakmışsın. Bakma
Sen kızıl akşamların gizemini bana sor
Ay darılmış geceye yıldızlar kızgın bana
Zor şey seninle olup sensiz yaşamak çok zor

Ağlama, hüzünlenip kalbe düştüğüm yerde.
Hangi rüzgâr kurutur gözyaşlarını kumdan
İner kentin gözüne kan kırmızı bir perde.
Hesap sorulacaksa gönlündeki mahkûmdan

Duydum ki sen kentime gelmek istiyormuşsun
Bilinmez yöne aktı sevda denilen nehir
Her şeyi bir tek benden bilmek istiyormuşsun
Hasretten kıvrım kıvrım kıvrandı koca şehir

Gönül eski yerinden tekrar yanacak. Gelme
Kabuk bağlamış yara kanayacak derinden
Coşari kendisine geldi sanacak. Gelme
Bir gün ölecek şair, ölecek kederinden

15.06.2011/Samsun

İbrahim COŞAR