Bilmeliydim kul olmayı
Tashih etmeliydim, inandım dediğim herşeyi, tahkikiyle yol bulmayı
Sokaklarda sabahlayanları, aç ve susuz kalan canları merak edip bulmalıydım
Nedenleri için sancı çekmedikçe, nefsimi ihya etmek için serildikçe kurumalıydım




Hissiyatlı insan nardır
Bin bir türlü derdin derman bulması için canhıraş çalışan ihsandır
Ruhunun dilidir, kalbinin vecdidir, kalıbının emanetçisi olarak hep gizlenendir
Aşkın şevkine eren bir dirliktir,her lahzasını vakfeden engin mürebbiye nişanesidir




Sabrın çehresidir
Kanaatin meftun eden payesidir, asla bir asabiyet içinde değildir
Şer’i hudutlar için çok azimlidir, bahanelere sığınmayan çaredir, nas numunesidir
Ahiri için ayna misalidir,cennet ve cehennemi dillendirmeyen bir dervişin nefesidir




Bir müşkilat varsa
Kapısı tıklanan cansa, feda olmak adına palazlanan nidadır
Aşk adına yok olmayı bilen bir nazardır, hakikatin takatine erişen bir fırsattır
Ruhun insicamını anlayan, kalbinin nazargah olduğuna kanan bir nam-ı cenahtır




Derdin sahibi haktır
Kul ona layık olmaya azmeden bir candır, sabırda aşk vardır
Tahkikin niteliğin içindir, anlaşılmayan bir iman nasıl ahvalini kurtaracaktır
Şefaat adına sıvazlanmak hakkıyla anlaşılmamaktadır, güle yabancı olan ne acıdır




Bir ateşin yükselse
Tansiyonun alıp götürse, yoğun bakımda halin niye biçaredir
En yakınların yanındadır, gözyaşları akmaktadır, ah u zarın hiç durmamaktadır
Seni yaratan kalbine ne kadar yakındır, ruhun için bir çaren varmıdır,umut ardır




Utanmak edebindir
Pişkinlik nefsin ta kendisidir, akıl ve izan kim için ve niyedir
Hesabını bilmeyen tüccar neden sefildir, o vakit bir sual et, kim kime kefildir
En yakınların dahi panik içindedir, bahaneler hüzünle içinde önüne serilmektedir




Güvenme hiç yarına
İmtihan sudur etmedikçe feryadına, çare olmayacaktır arına
Seni yoktan var edeni sakın unutma, ruhunun ve kalbinin sahibi odur, anlasana
Bugünden yarına ne kalacak, tahmin ederim kefenin dahi bedediyece karşılanacak




Varsa kabrin açılacak
Yalan denen dünya seni yutacak, toprak libasın sanılacak
Hiçbir caziben kalmayacak, yakın bir vakitte en yakınların dahi uğramayacak
Geriye ne kaldı, şahitler sana dünyadan yakındı, varlığın ruhuna adanan fırsattı




Mustafa CİLASUN