1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2097
Okunma
Sandala binmiştim,
Akıyordu gözyaşlarım,
Taşıyordu sesiz durgun sular ,
Kalbim kan ağlasada,
Uzaklaşıyordum oralardan,
Rüzgar ,sessiz ürkütücü bir ıslık gibiydi,
Saçlarımı okşuyordu ,
Ellerim buz gibi sulara değiyor,
Titriyordu,
Zifiri karanlıkta ilerlerken,
İçimde fırtınalar esiyordu,
Sığ veya derin sular farketmiyordu benim için,
Aslında farkettirmek istemediğim bir korku vardı içimde,
Belki de vicdanım sızlıyordu acılarla direnmeyip,
Gittiğim için ,
Sessiz sakin sularda,
Tek arkadaşım Sandaldı aslında,
Belki de bu yüzden acıyordum kendime ...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz