Ağustosunda üşüyorum gecelerin
Soğuk bir yalnızlık var gözlerimde
Neresi güzel ki sensiz düşlerin
Tarifsiz bir acı var şimdi tüm benliğimde

Artık güneş eskisi gibi doğmuyor sabahlarıma
Sanki anlamsız her şey yarınlarım hiç nedensiz
Sen varsın inan el açıp yalvardığım dualarımda
Belkide giriyorum türlü günahlara inan hiç sebepsiz

Geceler çökmüş üstüme tüm karanlığıyla ışıksız
Ömrüm geleceğini görmüyor sensiz ve de yarınsız
Sensiz hiçbir şeyin tadı yok her şey inan anlamsız
Varmıyım yokmuyum bilmem
Belkide gidiyorum zamansız

Baharında gül oldu açtı gözlerim
Sonbaharında soldum da düştüm yaprak yaprak
Zemheride kar oldu buz tutmuş ellerim
Yazında güneş oldum tenim sanki susuz bir toprak

Gel gör ki senden sonra karıştı mevsimler
Şaşırdı pusulam yönümü bulamam
Yıkar beni bilirim bu hazin bitişler dayanamam
Ne yapsam ne etsem faydasız bu acıya katlanamam
İnan imkânsız olur ben senden öte bir aşk yaratamam

Dön gel hadi ne olursun dön gel
Biliyorum unutamam seni bir başkasını sevemem
Anlayamazlar dilimden ben de anlatamam
İnan şu seven gönlümde bir başkasını yaşatamam…

Şiir: Sedat Kesim