Keşke hap çocuk kalsaydım büyümeseydim keşke
Nerden bilirdim kendimi değilde hep hüznümü büyüteceğimi
Ne güzeldi hayat çocuk gözlerimde saf ve masumdu düşlerim
Belkide hiç keşkelerim bile olmadı benim

Sessiz haykırışlarda şimdi yüreğim kim bilir nerdeyim
Sabahsız gecelerde kalmışım yine yorgun gözlerim
Hayat yormuş bu genç yaşımda sanki meçhullerdeyim
Ya da ard arda sıralanmış dertlerin telaşında yüreğim

Mutluluk çokmu uzakta gelmezmi vaadedilen güzel günler
Baharda açmazmı çiçekler bir daha yeniden
Geçermi yazık şu yaralı gönlümün yolu sevgiden
Gülermi gözlerim can gelirmi bedene yeniden

Keşke hep çocuk kalsaydım büyümeseydim keşke
Ama hala bir yanımda yine çocuksu hayallerim duruyor gözlerimde
Azda olsa bir ümit var yarınlarımı süsleyen düşlerimde
Hiç yarınlarım olmadı belkide
Belkide artık ömrüm son seslenişlerinde...

Sedat Kesim