Sana aşklarını ilan edenler,
Gül bahçesinde göremedi Seni
Sevdiğime mübtelâyım diyenler
Rüyalarında göremedi Seni

Sen ki her an bizi düşünüyordun
Ümmet’in hali için ağlıyordun
Gece gündüz Rab’be yalvarıyordun
Çünkü Sen bizleri çok seviyordun

Sana gönülden âşık olanları
Komaya soktular yâ Rasûlallah
Üveys misali sana hayranları
Yetiştiremedik yâ Rasûlallah

Dillerde kaldı hep Sana muhâbbet
Seni sevdik zannettik yâ Muhammed
Leylâra oldu Mecnûn bu ümmet
Yüreğe inmede âşk-ı Muhammed

Seni seven Ömer yok aramızda
Seni öven Ammar yok aramızda
Aşık olan yılan Sevr mağrasında
Ne Musâb ne Hamza yok aramızda

Hicret’in yâr-ı gâr’ı Ebû Bekir
Senin üzerine titreyen tir tir
Vallâhi Muhammed Râsul Allah bir
Haykıran Bilaller yok aramızda

Biliyoruz ’kütüğün’ Sana âşkını
Terk edildim diye ağladığını
Sensiz olmaz diye yalvardığını
İdrak edemedik yâ Rasûlallah

Medine’ye geldim Ravzâna geldim
Saatlerce hayretlerce seyrettim
Nerede Peygamber âşıkları dedim
Deli divâneleri göremedim

Essalâtu Vesselâmu aleyke,
Yâ ebel Kâsımi yâ Rasûlallah
Selam dururken Sana Melâike
Bize ne oldu ki yâ Rasûlallah

Biliyorum dokundum zülf-i yâre
Bir bilseniz ciğerim pâre pâre
Soruyorum; BU MU DUR ÂŞK O YÂRE
O’nsuz bî çâre’yiz yâ Rab bi çâre

M.Fatih
29.05.2011
www.m-fatih.de