Gezsem şu âlemi esen yel ile
Dilime dil olmaz dili neyleyim
Gâhî ırmak ile gâhî sel ile
Yâre götürmeyen yeli neyleyim

Aldırış etmeden yokuş düzüne
Kırk ilmik atsalar yorgun dizime
Oturup gözede değsem sazıma
Çalmazsa sazdaki teli neyleyim

Meyletmeyip canda ölü sağlara
Öksüz bedenimi vursam dağlara
Dağlar atsa beni seyran bağlara
Baykuşun konduğu dalı neyleyim

Nice şahlar geldi geçti diyorlar
Karun olsa bile göçtü diyorlar
Ecel cümlesini biçti diyorlar
Yolunu şaşıran yolu neyleyim

Feleğin elinde çileden plan
Ömür iki nefes gayrısı yalan
Dost dediğin dosta olursa yılan
Sohbeti neyleyim malı neyleyim

Yorulsam bir yerde yaslansam taşa
Gözüm uyku ile girse savaşa
Bin bir huri ile kalsam baş başa
Yabancı yüzlerde alı neyleyim

Bir haber gelse ki bekliyor suna
Şu yolun sonunda varırsın ona
İsmim yüreğinde geldiyse sona
Bülbülü bilmeyen gülü neyleyim

Durup sual etsem işte o ara
Desem dermân mısın yoksa ki yara
Eğer gül cemâli düşerse zâra
Başımda simsiyah kılı neyleyim

Hüznüne bir devâ olsam gerektir
Yanında bir ömür kalsam gerektir
Yârin nazârını bilsem gerektir
Keremden az olan külü neyleyim

Uzanıp gözünden silmezsem yaşı
Gayrı Makberî’nin zehrolur düşü
O gönül sultanı o huma kuşu
Onunla dolmayan solu neyleyim

Makberî………11/08/2011……..21:25