Kaybolan Düşler

Varlığına bir neden arıyor ve illa da
Onsuz bir varlığın mümkün olamayacağını düşünüyorsan
uğraşma boşuna kaybolmuşsun kardeşim!
Seni kahreden bir elemdir belki en özge hayallere gebe.
Ama sen çekmişsen perdeyi ardına kadar gözlerine
Görmemek bilmemek için bu kadar uğraşıyor,
Hala rakına meze edip onu içiyorsan ve bundan da memnunsan
Bir dublede kendi ahmaklığına iç kardeşim!

Sessizliğini vuslatına yol eyleyip bekliyorsan eğer;
O yolda kalmışsın demektir!
Yol dediğime bakma yoldur bir şeye başlamak için ilk adım
Sen yolsuz da kalmışsın!
hadi boz sessizliğini, öfkeni çıkar eline geçen ilk eşyadan
isyan et hiç eline olmayan bir şey için!
Ama gel gör duymazlar sesini
Bilirim kaybolmak nedir.

Ama sen de bilmelisin;

Sen kendini içten içe yerken, tüketirken;
O bilindik hayatlarda bilindik öyküler dokumaya devam edecek
Ve sen güneşin her sabah tekrar eden ışıltısında yeniden doğacaksın
Düşlerin gerçeklerle kuşatılacak, sen ise hakikat zırhı giyeceksin
Miğferin olacak mantığın
Yine de yenileceksin belki.
Ama hiçbirinde ahmak olmayacaksın!

Sen inandığın şeyi yaptığının gururunu hep taşı içinde
Güneşin kızıllığını bilmeyen biri için yıldız olmanın hatasını yaptın belki
Ama hayal et arada ufkun rakımlarında
Korkmadan ver savaşını
Öfkeni sun toprağa topuklarında eskittiğin ökçen şahittir
İlla şahit lazımsa yıldızlar bilir nice akşamlar sana ışık olduğunu
Sen yine de hayal et yarının ellerinde filizlenen bir buğday tanesi gibi başı dik yükseleceğinden!


u.t