2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1278
Okunma
bu gece
ay doğmadan
bir ses yankılandı
ötelerden...
bu gece
ikisinden
sadece biri
yıkılıverdi
yol ortasında
öylece...
nefesi
bir duman gibi
örtüyordu
harap şişeyi...
kanında
kızılcıklar
çiçekleniyordu
ve
derdi
gamı
geceyi bölüyordu
biteviye..
önce
kanlı bir gül gibi
aşk
çoğaldı dudaklarında
yarınlar
kor kızıla bulanıp
yüreğine aktılar
öylece...
yılkıya bırakılmış gbi
başıboştu
yanılgılar
can
umarsızdı
candan
nafile..
boşunaydı
bu ikircikler
bu öfke
bu yanılsamalar
su yürümekteydi
hala
dallara
yapraklara
asude
bakışlardan
sevgi taşmaktaydı
kırık taşlara..
ay dolanıp
sabaha erdi
gece..
uyku öperken gözlerini
kifayetsizdi
söz..
14/08/2011
ödemiş
Cevap Yaz