KONSOLOS OSMAN

Zaman muğlak, yaklaşık yirmi otuz yıl önce.
Türkiye’ye tatile gelir Osman Emice.

Memleketinde bir ay boyunca gezer tozar.
Sayılı gün değil mi tükenir azar azar.

Hüzünlü dönüş günü nihayet gelir çatar.
Osman Emice, son kez evrakına göz atar.

Atar amma geçmiştir pasaportun süresi.
Bulunur mu ki bunun tez zamanda çaresi.

Emniyet, konsolosluk galiba uzun iştir.
Üstelik zaman da yok tatili de bitmiştir.

Osman kızar; patlatır o sinkaflı küfürü.
Patatesten halleder bir pasaport mühürü.

Pasaport tarihini uzatır kafasınca.
Tamam der imza atıp bir de mühür basınca.

Kendince getirmiştir işi katakulliye.
Ya Allah Bismillah der varır Kapıkule’ye.

Biraz uzun sürmüştür pasaport inceleme.
Osman Emice’deki, boncuk boncuk terleme

Yakalar götürürler Osman’ı Emniyete.
“Konsolos Osman”dır o, manşettir Hürriyet’e

HAKIKI KABAKCI

İşte böyle açık gözlük sökmüyor Osman Emice evrak sahteciliğinden hesap ver bakalım savcıya emniyete şiirinizi kutlarım.Yunus diyarından selamlar.

Yıl 1956
garibanın tutmaz yaşı
18 i doldurmamış
yaptırmazlar işbaşı
doğumu 12 . ay
2 yi siler gariban
bunuda şanstan say
gider iş başı yapar:))

bu hatırayı hatırlattı şiiriniz Kutlarım

Türk_iş derler ya:)
Her nedense kurallara aykırı davranmayı hüner sayan bir milletiz
Manidardı eseriniz
sevgi saygılarımı yolluyorum