Biz eskiden toprak damda yatardık.
Sabah erken kalkıp işimize bakardık.
Kışlığımızı ta ilk yazdan yapardık.
Yerden kalktık, kıçımız havalandı böyle oldu.

Yerde oturup herkes, herkesi dinlerdi.
Kıçımız ağrısa yardımcımız minderdi.
Askerlik,sünnet, kız kaçırma insanların tek derdi.
Yerden kalktık, kıçımız havalandı böyle oldu.

Bizi ilkin sedir ile kandırdılar.
Baş köşeye somyayı koydurdular.
Lüks diye evi demirle doldurdular.
Yerden kalktık, kıçımız havalandı böyle oldu.

Sonra ’Buna adı kanepe ’ dediler.
Hurdacılar tüm paramızı yediler.
Demir alıp yerine suntaları verdiler.
Yerden kalktık, kıçımız havalandı böyle oldu.

Çok yorulduk, aldık eve çek yat.
Komşuda var, kadın ister her saat.
Paran yok mu, malı davarı sat.
Yerden kalktık, kıçımız havalandı böyle oldu.

Koltuk alıp insanlardan ayırdık.
Televizyon karşısında laklakaya bayıldık.
Yukarda oturmak için yıllar boyu soyulduk.
Yerden kalktık, kıçımız havalandı böyle oldu.

En hasına, vekillerimizi oturttuk.
Dokunulmazlık verip, kendimizi korkuttuk.
Tepemize binince de dudağımızı sarkıttık.
Yerden kalktık, kıçımız havalandı böyle oldu.

Eyy insanım havadan in yere otur.
Çuvaldızı kendine, iğneyi başkasına batır.
Anlayana ibret olsun her satır.
Yerden kalktık, kıçımız havalandı böyle oldu.

Yaren der ki belki sözüme direneceksin.
Yüzünü yırtıp,iftar sahur dileneceksin.
Yırtınsan da sonunda yerin dibine gireceksin.
İnsanlıktan bi ayrıldık böyle oldu.