Bazen insan,
alışmak ister..
karışmak ister tene
tükendiği yerden,
tekrar doğmak ister.
yine yeniden....
Sen benim en anlamlı tükenişlerim,
Sen benim sessizce kendime doğuşlarımsın
Sana bakmak
ölümü bile bile,
ölümsüzlüğe kanat çırpmak gibi...
’’Pusat Kubra’’