Aklar düşecek saçlarına, kar beyazı olacaksın
Em arayacaksın yarana, dermansız kalacaksın
Sevdalılar kol kola gezerken, baka kalacaksın
Kafana vurup zamanla, belki beni anlayacaksın

Acılar birer ilmek gibi dokunacak tezgahlarda
Hiç susulmayacak konuşulacaksın dergahlarda
Adın kötü şekilde anılacak gazinolarda barlarda
O zaman kafana vurup, belki beni anlayacaksın

Yazdığım şiirleri okudukça korlar dolacak içine
Düşündükçe bu olanları gidiyor insanın gücüne
Ne oldu bilemiyorum, güvenilirmiki elin piçine
O zaman kafana vurup, belki beni anlayacaksın

Yüzünde kırışıklık oluşacak, alnındada çizgiler
Gidecektir aklın başından, kalmayacak sezgiler
Zamanla sararacaksın, adına söylenecek ezgiler
O zaman kafana vurup, belki beni anlayacaksın

Gözünün önünden geçecekse mazinin hatıraları
Zamanla üzüntüden küçülür gözlerinin halkaları
Ey sevgili yar kıracaksın baktığın bütün aynaları
O zaman kafana vurarak, Rahman-ı anlayacaksın

Rahman Fidan