2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1010
Okunma
Saat gece yarısı, gözlerim yorgun yine
Gündüzler yetmiyormuş gibi,
Bir de geceye sardı özlemlerim
Ve karanlıklar kuruldu yine , sensizliğe;
Sensizliğin tam da orta yerine...
Biliyor musun, gülüşünün hatırına yanıyor artık sokak lambaları
Evlerin kapıları kapandı,
Suskun kaldı tiyatrolarda perdeler
Sigara içmek ilk defa şimdi anlam kazandı aslında,
Yokluğuna yanıyormuş meğer...
İnanmayacaksın belki ama,
Gidişinin dayanılmaz hüznüne boğuldu,
Bakmaya doyamadığın şu gökyüzü,
Ağlamaklı artık...
Ve ben,
Esen rüzgarlara eşlik ediyorum sessiz haykırışlarımda
Her gelen esintiden bir yalnızlık daha çalıyorum
Yokluğuna takviye...
Aklım da ki tek kelime ise " sen"
Senle başlıyor, senle bitiyor tüm cümlelerim
Ben nasıl sende doğup, sende öldüysem...
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz