Suistimallar günbegün artıyor
Ruhumu daraltıyor,müşterekliğimiz adına ne kadar acı veriyor
Bir sıfat sahibi olmak ne kadar kifayet ediyor, sesgisiz kalp neden firak ediyor
Adeta uzavlar dile geliyor,süret-i hal dedirten çılgınlıklar, ah pişkinlik görülüyor


Zabıtalar dilenci kovalıyor
Yakalana nisalar avazı çıktığı kadar bağırıyor, halk yazık diyor
Kafasını sallayanlardan geçilmiyor, dilençi kadının ettiği küfürler ağır geliyor
Yerlere kendini atması, ağzından köpük gelecek kadar bağırması da haline yetiyor


Şehrin idarecileri emir veriyor
Ve fakat ne kadar çözüm üretiyor, kolluk güçleri de itaat ediyor
Zabıtanın çaydırıcı hiçbir kuşanımı yok seyyarlar bunu biliyor,niye itiraz ediyor
Olmadık hakaretlerle gönüller de incinitiliyor,makam sahipleri neden gözükmüyor


Bir gözlem yaptım,araştırdım
İşe ihtiyacı olan nefesler bizar bıraklırken,kimler işe alınmış baktım
Makam sahiplerinin efradı temizlik elemenı olarak işe başlamışlar, şaşırdım
Ve fakar, ilgili işi yapmıyorlar, elense yatıyorlar,yine bir gam ile içime kapandım


Neden şehreminler ilgisizler
En yakınından olan bitenlerden habersizler, ne kadar hak içindeler
İltimas edilen ve liyakat adına bahenelerle gözardı edilenler hak bir bak kimdeler
Bir duruşla ve bir amaçla gelen düşünceler ki, şimdiler de ne kadar harap içindeler


Tercihler iltifata tabidir derler
Ne kadar nüfüsun varsa ve hatta dalkavukluk içinde bir ummansa
Kula kul olmak, esir olmak için ruhundan vazgeçmeyi göze almak haksa, yanında
Sual vermek,bin bir prajenin içinde kaybolmayı gaye edinmek ve seçilmek bi daha



Mustafa CİLASUN