Anladım gidiyorsun bunlar alıştırmalar
Sözlerinle, tavrınla “öf” diyorsun anladım
Geride kaldı artık kavgalar ve kırmalar
Vuslatı oldurmadan gidiyorsun anladım

Bu aşk asra direnen koca çınar gibiydi
Esen rüzgâr dalları, sanki sınar gibiydi
Sevgilim hatırlasan gönlüm pınar gibiydi
Tasını doldurmadan gidiyorsun anladım

Hani hep sevecektik, ruhumuz gürleşince
Cennete erecektik ölümle birleşince
Hani o an gelip de içime yerleşince
Düştüm ya kaldırmadan gidiyorsun anladım

Toprağımız aynıydı, suyumuz aynı gölden
Ruhumuza üflenen nefes de aynı yelden
Neden beni duymadın “kâr gelmez,” dedim elden
Kayboldum buldurmadan gidiyorsun anladım

Ah sevgili sultanım, bak kısıldı avazım
Ben şimdi ağlıyorum gördüm ki kara yazım
Hikmeti var elbette hüzzam çalıyor sazım
Bir neva çaldırmadan gidiyorsun anladım

Aç kalmış yavru kuşum toprağı eşeleyen
Anasından ayrılmış kuzu gibi meleyen
Evi barkı terk edip sokakta geceleyen
Garibe aldırmadan gidiyorsun anladım

En iyi çalanları topladım düğün için
Meydanları süsledim allarla bugün için
Kınanı yakmamıştın üzüldüm için için
Bir sebep bildirmeden gidiyorsun anladım

Güneri Yıldız (Elazığ,24.05.2011)

.