0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1054
Okunma
Sessiz ve acımasız bir rüzgar,silip süpürüyor bütün boşluğu.
Yüzüme çarpıyor,hissediyorum iliklerimde yokluğu.
Kuru bir ayaz bekliyor beni,tan vakti sessiz soluğu.
Ta derinliklerim de incitmiyor artık,Şubat’ın soğuğu.
Tenimde,bir sabır yükü,açtım perdemi serinleticı ıslak bir buğu.
Acıması yoktur,bu zalim soğuğun,ekmek derdi işçilerde,bırakır çarpıcı sarhoşloğu.
Ve beklediler,içinde hapsetmek için,yolunu şaşıran bir yolcuyu.
