3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1054
Okunma

gün düştü penceremden
karanlığın nefesi
adım adım ilerlerken
kendimi duyuyorum
ürperiyorum
çetin bir savaşa gebe
uzun gece
içeride Habil ve Kabil
bitmeyen dönence
hissediyorum
soluk yüzlü insanlar
tebelleş hayatlara
akmıyacak kanım
bu son sefer
direniyorum
başım dizlerinde Yâr
saçımda tevekkül
kapadım gözlerimi
umarsız
bir tek sana
tutunuyorum
5.0
100% (4)