Gölgesi sabırsızlıkla yürüyüşe çıkmayı bekliyordu bir kenarda

Bir türlü yüzleşemedi vedalarla...

Görmezden geldiği o son; burnunun ucuna dikilse bile.

İster istemez ördü inziva kozasını.

Yeni bir ben için eskinin kuruyup solması gbi...

Ne yöne giderse gitsin içinin derinliklerindeydi yolculuk.

Titreyen kirpiklerinin arasından anılar süzüldü sallanarak

Henüz havada kağıda dökülmemiş sözcükler asılıydı

Oysa o ucu kırık bir kalem gibi yazamamıştı hiçbirini...

Yitirdiği ; bazende yanlış yere koyduğu bir yığın şey gelip geçti aklından.

Kendini parçaladı önce...

Sonra uyumlu bir biçimde yeniden bir araya getirilmiş ,aydınlanmış hissetti ruhunu..

Yıllar törpülerken çok değişmişti yaşama bakış açısı

Dikene bakıp gülü; geceye dalıp gündüzü düşündü umutla

Çözdü o an vesvesenin kördüğümlerini...

Ve ...bir gün rengarenk kanatlarınla...

Kelebekler kadar özgürdü...

Uçtu uçtu...

Masmavi göğe; günün limoni ışığına,yemyeşil otlara;

Bembeyaz köpüklerle kıyıya vuran dalgaları izledi mutlulukla.

Yüreği ilahi aşkla yanarken

Sonsuz sevgiyi ikram etmekteydi gülen gözleri


NEŞE KIZILYAR

can kalemlerden altın damlalar

......................................................................................................

eskilerden kalma kırılmış düşünceler
olgun bir yüreğin tedavisinde artık
kırılırken yürek küçük kelimelerden
şimdilerde darbelerde gelse umutlu gelecekten
yenilikçi bir yürek takmış gögüskafesine
hiçbirşey için üzülmeye degmez
hayat ne kadarda güzel
gülmek nekadarda huzur veriyor insana..............mavi gözyaşları

........................................................................................................