Hacivatım vereyim öncelikle bir selâm
Sonrasında edeyim dostâne üç beş kelâm
Sen bana şiirler yaz, sürekli anlat beni
Ben de yorumlarımda dâim öveyim seni
İster ise desinler ’körler ile sağırlar’
’İltifat ede ede birbirini ağırlar’

Selâmın baş üstüne merhaba Karagöz’üm
Elbet benim de sana olacak bir kaç sözüm
Bizim dostluğumuzu çekemez bazıları!
Bunu belli ediyor şiir ve yazıları!
Kime ne zararı var? Toplandık üç beş kişi
Yaptığımız sadece egoyu tatmîn işi!

Çok doğru Hacivat’ım dedikleri hep yalan
Yok biz kötü şiiri övüyormuşuz falan
Bize yorum yazana alkış tutuyormuşuz
Kendi yalanımızı biz de yutuyormuşuz
Süper sanıyormuşuz yazdığımız her dize
Boşuna diyormuşuz ’büyük şâir’ biz bize!

Boş ver be Karagöz’üm, sen onlara aldırma
Yazdığın satırlarda içten içe saldırma
Biz bize yetiyoruz sen elâlemi bırak
Bizler usta şâiriz, onların hepsi çırak!
Hattâ şimdi git bana yeni şiire başla
Öyle okuyayım ki gururdan gözde yaşla!


ikiağustosikibinonbir
.