Değerli hemşerim,Sevgili toprağım...!!
Öncelikle naif yorumlarınla şiirimi onurlandırmanız,ve taip etmeniz bana övünç kaynağıdır,canı gönülden teşekkür ediyorum.
Bilmiyorum size hiç yazıp yazmadığımı.!Şiirlerim neden böyle hüzünlüdür,neden hep aynı tarz yazı ile üç yıldır bir temayı işlerim.?Bu yaşanmış olan gerçek bir sevdanın işlenmesidir.Kız benim yiğenim ağbimin torunu,Oğlansa benim en küçük oğlum'dur.Kız oğlanı sevmiş,ben sonradan öğrendim haliyle.Bunu babasına aktaracağımı söyledim kız yalvardı amca nolursun,zamanı gelince ben babama açacağım dedi,kendileri Almanya'dalar,bende çocuğa baskı yapmasınlar,dövmesinler diye söylemedim.Keşke söylese idi.
Bir gün yakalanmışlar,işte kıyametin kopyuğu gün o gündü benim için sanki.Çok tartışmalar oldu aramızda amca,yeğen.
Ölürümde kızımı vermem dedi.Bu arada kız evlşerinde ne olup bitiyorsa bana aktarıyordu.
Sırf bu yüzden akrabalık bağını bile bitirdik şu an..Tabiki bu arada beni,m oğlum sa büyük piskolojik sorunlara maruz kaldı üzüntüden.Bir tane saç kalmadı vucudunda,halada tedavi görüyor.
İşte bu acıları kendime dert edindim,o gün bu gün yazarım bu sevdanın üstüne.Çünkü ben bu yolda çok şeylerimi yitirdim,bu moddan da bende kurtulamadım.
İşte böyle sevgili dostum.
Derimki inanın çocuğunuz kimi istiyorsa evlendirin en doğru yol budur.Ve şimdi oğlanda bir kızı istedi bu olaydan sonra sözledim onları.Kızım biriisini seviyormuş çağır gelsinler dedim ve nişanladım istediği oğlanla.
Dilerim ki mutlu olurlar.
Başınızı ağrıttığım içinde bağışlayın beni.Hemşerim olduğunuz için yazdım bunuda