3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1207
Okunma
Çöküyor toz pembe düşlerimin üzerine
Katran karası kabuslar,
Gecenin zemherisine uyanıyorum...
Bitti diyor bi ses, titriyor dizlerim
Yediremiyorum sensizliği kabullenmeyi...
Öyle çok biriktirmişimki seni içerimde,
Gidişini farkedememişim,seneler senelere karışmış,
Zaman, su olmup akmış düşlerime
Boğulduğumu yok olduğumu bile farketmemişim...
Saçlarımdaki aklarıma,derin çizgiler eklenmiş
Aynalarda bana yabancı bir suret,
Oysa ben hala benden gittiğin yaştayım
Sende hala yastayım,
Senelere inat tutunduğum düşlerim
İlmek ilmek dolanmış ayaklarıma,
Gitmeler yalan olmuş, mahpus etmiş yanlızlığa kendini yüreğim
Hastalıklı bir aşk,hezeyanlara boğulmuş bir ben
Dönüşü yok!
Kendi kalemimi kendim kırdım,
Bir üst mahkeme YARADAN!
Kendimi yaradana havale ediyorum....
Katre katre Rahmetiyle yıkasın aklansın düşlerimi,
Sonsuz merhametine sığındığım, kendime ettiklerimden bağışlasın beni!
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz