Şiirle geçen kısa bir zaman
Ve şiirlerime akseden senin sevdan
Yürekten gelen bir ses
Dökülen aşk ve gözyaşı şiirlerime
Kalem sustu yokluğunda
Kalansa kırık bir kalp ve içimde bir sızı

Zaten demiyor muydu doktor kalbin kırık diye
Kırık bir kalp, susmuş bir kalem
Ve geride kalan senin sevdan
Acı dolu bir hayat
Yok, olmuş gülümseyişler yüzümde
Artan baş ağrılarım yokluğunda
Çiğler düşmüş sensizlikte yüzüme
Sensin yaralı yüreğime merhemim
Ama giden gelmez içimde
Yok, oldu sensiz sevinçlerim

Uzar gider zaman, bana ise kısaldı
Ne varlığı hayatın ne yokluğu umurumda
Kara toprak bekliyor beni senin yokluğunda
Kim ne derse desin arkamdan
Ben son nefesimi verirken göz kapaklarımdan
İki damla yaş süzülür solgun yanaklarımdan
Dökülen gözyaşlarımın biri sensin bir sana sevdam

Koparılmış bir gül goncası gönlüm
Kırılganlıklarla geçti sensiz ömrüm
Gözyaşlarım la sulanmış güllerin
Solacak bil ki senin yokluğunda ümitlerim
Her bir tarafımda artan sancılarım
Canımda can bildiğim sendin aşkım
Kahrediyorum artık sensiz bir hayata
Kısalmış bir zaman yok olacak bir beden
Ölüm bile güzel geliyor
Artık yoksan yanımda sen
Sensiz olmaktansa yakışır bana yokluğunda ölüm