Son günlerde kendi durumumu mütalaa etme kararındayım ama,
Önce sağduyulu insan olmanın trendine girmem gerekiyor galiba,
Öyle de olsa böyle de iki düşünüp bir kez konuşmam gerekiyor,
Söylediklerimi de ağzımdan acelelikle çıkartmamam gerekiyor…

Sanırım çok konuştuğum için beklentilerim de çoğalmış oluyor,
Bu konuda söylediklerim de muhatabını bulmadan geri dönüyor,
Ben de alıp çöp torbasına atıyorum, yeniden ortaya çıkamasınlar,
Ağzımda hazır olanları da yutmaya başladım, gaz yapmasınlar…

Etrafımdaki insanlar sırayla benden uzaklaşıp gidiyor sanırım,
Bir derdim olsa söyleyecek kulak bulamamaktan da korkarım,
Zaten kulaklar başka yöne çevrili, benden yana olanlar uzakta,
Onlar da gidecektir, öncelikli olarak sözler savrulmalı havaya…

Konuşmak iyi değildir, böyle öğretildi bizlere eski zamanlarda,
İnsanı itici yapar, hele maksadını aşan sözler sarf olunduğunda,
Bundan sonra susacak olsam da adım çıkmış seksene, inemez,
İnmek istese de elinde yardımcı yok, onlar asla geri dönmez…